Coraz częściej mamy kontakt z rodzicami zamartwiającymi się o dzieci, które wykazują problemy w uczeniu się. Często już na początku rodzic informuje, że dziecko ma afazję, zaburzenia słuchu, objawy lekkiego porażenia mózgowego lub lateralizację. W wywiadzie padają również określenia zaburzenia uwagi, ADHD, zaburzenia ze spektrum autyzmu, obniżona sprawność intelektualna, zaburzenia emocjonalne, zachowania depresyjne, problemy z koncentracją itp. Powodów w uczeniu się lub prawidłowym funkcjonowaniu dzieci młodszych może być naprawdę wiele. Bez prawidłowo postawionej diagnozy rodzic nie wie, jak dziecku pomóc. Niestety niespecyficzne zaburzenia afazji rozwojowej mogą prowadzić do mylnych diagnoz.
Co to jest afazja rozwojowa?
Określa się ją jako zaburzenie rozwoju mowy i/lub jej rozumienia, pomimo prawidłowej budowy aparatu artykulacyjnego i normy intelektualnej. Trudna do zdiagnozowania, gdyż nawet u specjalistów nie ma jednoznacznej terminologii. Można się spotkać z określeniem niedorozwoju mowy, dysfazja, alalia, SLI. Warto więc zwracać się o diagnozę i pomoc u kilku specjalistów. Afazja u dzieci nie jest spowodowana niepełnosprawnością intelektualną, niedosłuchem, porażeniem mózgowym. Spowodowana jest urazem pewnych struktur mózgowych. Pomimo prawidłowego słuchu fizycznego dzieci mają problemy z rozwojem mowy i języka.
KURS CZYTANIA ZE ZROZUMIENIEM, KONCENTRACJĄ UWAGI I ZAPAMIĘTYWANIA
Dziecko z afazją powinno być objęte wieloaspektową opieką specjalistyczną od logopedy po integrację sensoryczną i codzienne ćwiczenia w domu. Prawidłowa diagnoza, wybór odpowiedniej terapii i współpraca rodziców ze specjalistami to najlepsze co można dać dziecku z afazją rozwojową. Dziecko jeszcze niezdiagnozowane skorzysta na kursie grupowym z elementów wspierających jego pamięć i koncentrację. Natomiast dzieci zdiagnozowane zyskują więcej w toku pracy indywidualnej przy dużym wsparciu rodziców w pracach codziennych. Oprócz trudności w czytaniu i pisaniu pozostałe problemy dziecka powinny być jednocześnie objęte dodatkową opieką.
